Η ταράτσα

Φοβάμαι
τον εαυτό που χάνω
για εκείνον που κακίζει
για εκείνον που θυμάται.

Φοβάμαι
την φρέσκια οικειότητα
μ' ερήμους και ταράτσες
και τη βολή σ' ασφάλτους.

Αφρόντιστα
τα λόγια και αστόλιστα
ένας τυχαίος φόνος
μόνος πιστός ο δρόμος.