Κυριακή 22 Αυγούστου 2010

εργαλεία αντιποιητικά



Μια φορά ακόμη, Γκάμπριελ,
δώσε μου μια ελπίδα μέλλοντος
πιάσμενη στα βλέφαρά σου καθώς κοιτάζεις
ένα κορμί στερεμένο κι ανίσχυρο
απέναντί σου και από μέσα σου
στο αντίκρυσμα ενός χαμένου ληστή που σέρνεται
ανάμεσα στο παρόν, αφελής ακροβάτης
στις τεντωμένες φιλοδοξίες επάνω,
έτοιμες να κοπούν δια παντός
στην ανάγκη, Γκάμπριελ
στης ανάγκης το όνομα δώσε μου
ένα μικρό χάλκινο εργαλείο κι ένα ελάχιστο κομμάτι απ'τη καρδιά σου
σαν ευκαιρία να σκάψω τρύπες να κρυφτώ κάπου στα σχέδια σου.
Γκάμπριελ, οι κολάσεις δεν ήταν παρά αιχμηρό παιχνίδι
στα χέρια μου, παιδικά, κι είτε κόπηκα
είμαι εδώ καθισμένη και περιμένω να μαντέψεις
την ώρα και το μέρος
να περάσουμε μέσα από τη μπόρα μοιραζόμενοι την ομπρέλα και τη ζωή
Γκάμπριελ, η κιθάρα σου παραμένει αμείλικτη και ξεκάθαρα σιωπηλή
Έλεγε τούτα και χόρευε με φρένα σαλεμένα
στην ερωτευμένη μανία της σαν χάριζε λόγια και υποσχέσεις
των λαβωμένων τα όνειρα αρκούνται σε υποθέσεις