Watch tiny steps inside huge shoes out.

Well she was living in her house across the sea. It was lonesome, kinda crowdy. I don't know what's the coldest thing to be.

He said "so cute but now you kid gotta go to bed", so she looked her shape and she was tiny dressed in a dress for adults.

I'm sorry Ann. You gotta hug your teddy bear now. The sea-house lives on your mind.

Ann said "Then don't pay me sympathy". And the sun went down as always

Το εμβατήριο που του 'μαθαν να λέει

στους απανταχού εγκλωβισμένους, βεβαίως ελεύθερους στο φρόνημα..άλλωστε τί σημασία έχουν οι δείκτες των ρολογιών αν δεν μπορούν να σωπάσουν; τα γέλια των παιδιών γεννούν τώρα έρημους δρόμους.. η προφητεία θα αποβαίνει πάντοτε ψευδής και ο κόσμος θα αυτοκτονεί όσο αλλάζουν οι χιλιετίες, πάντα ο κόσμος ο ήδη νεκρός.

"Κράτησα τη ζωή", έλεγε ο ποιητής, "γυρεύοντας το νερό που σ' αγγίζει",έπειτα σώπαινε γιατί κράτησε τη ζωή. "Έχτισα τείχη", έλεγαν οι τετράγωνοι, "να φράξω τη δυστυχία μου, την έδεσα ναυτικά με διπλό σκοινί". Στο τέλος - τέλος δεν φταίει κανείς..Τότε γιατί τίποτε δεν συγχωρείται; Γιατί το ένα δεν μεταστρέφεται; Εγώ πάντως ευτύχησα. Το εμβατήριο το έσβησα πια από τον νου. Πεθαίνω από ένα εκατομμύριο ντουφέκια που με κραυγάζουν προδότη. Αιωνιοβατώ ελεύθερος. Είχα διαλέξει. Ήταν φασίστικο...


..και του 'ρχεται να κλαίει..