Παρα(σ)τάσεις

Και σώζονταν πάντα την τελευταία στιγμή. Από μια κουβέντα με νόημα ή ένα γράμμα χαραγμένο λοξά. Από ένα όνειρο μισοφαγωμένο, ατέλειωτο. Κι άραγε τι μυστικά ξεστόμιζαν εμμέσως οι οιωνοί; Οτι κερδίσαμε μια δική μας ομόνοια για πάντα. Οτι κλήρωσε χθες μια ζωή ολότελα δική μας, παράσταση. Ποιός αναζητά την παράταση; Έχουμε τόσες στιγμές να κρατήσουμε με τα νύχια στον νου. Απλά κι η σοφία του κόσμου είναι όλη απλή. Δεν είναι άλλωστε βλάσφημο να πιστεύεις.