Σπληπιν γουιθ γκοουστς

Και η μέρα του ήταν ένα δέντρο στραβό από την πρώτη του γέννηση. Δεν υπήρχαν τα χέρια κι οι μοίρες πάντα τόσο άδικα ζυγίζουν τα πράγματα. Ένας θεός εν τω πλήρει κουφός, μια νύχτα που αρνείται να φθάσει. Ένα δέντρο στραβό, καταδικασμένο σε μια ζωή αιώνια. Ένα δέντρο δαρμένο από ανέμους που φάνηκαν άδικα. Μια κόκκινη κηλίδα στον παράδεισο που λερώνει τα πάντα. Ένα πρωί φρικιαστικό. Ένα πρωί χωρίς χέρια.